Uçan Haşere İlaçlama

Uçan haşerelerin ilaçlanması sivrisinek,karasinek gibi haşerelerle ilgilidir. Uçan haşereler diğer böcek türlerine göre daha yaygın görülmektedir ve yerlerinin tespiti diğer haşere türlerine göre daha zordur. Uçan haşerelerin ilaçlama işlemi yapılırken üreme bölgelerinin tespiti ve ilaçlama planlamasının bu bölgelerde yoğunlaştırılması sorunu temelinden çözmektir.

Dora Pest İlaçlama Servisi uçan haşerelerin ilaçlamasında özel olarak kullanılan biyosidal ürünler  ile hem kapalı alanlarda hemde açık alanlarda kokusuz ve lekesiz bir şekilde ilaçlama işlemini gerçekleştirir.Üstelik ilaçlama işleminden sonra ortamı terk etmeniz de gerekmeyecektir. Uçan haşereler çok hızlı üreyebilen ve hızlı hareket edebilen canlılar olduğu için mücadelesi de bir o kadar zor olabilmektedir, ayrıca bu canlıların yuvaları yani üreme merkezleri görüldükleri yerden oldukça uzakta da olabilir. Bunun tespitide iyi yapılmalı ve mücadele planlamasında bir etken olabilmektedir.

İlaçlama'nın açıkta gıda bırakmayacak şekilde veya alışveriş merkezleri gibi insanların yaşam alanlarında yapılmasında bir sakınca yoktur. Gıda işletmeleri, gıda üretim yerleri, oteller, restorantlar, eğitim ve sağlık kuruluşları gibi bir çok yerde yapılabilir.

 

 

 

Karasinek

Latince Adı Musca domestica

Karasineğin Görünümü

Karasinek genellikle gri renkli, 4-7,5 mm uzunluğunda olur ve göğüs kafesinde dört siyah şerit bulunur.

Karasinek Davranış, Beslenme Şekli ve Alışkanlıkları

Dinlenmek için köşeleri ve kıyıları ya da ince cisimleri tercih eder. İç mekânlarda, gün boyu zeminlerin, duvarların ve tavanların üzerinde dururlar. Dış mekânlarda bitkilerin, toprağın, çit tellerinin, çöp kutularının vs. üzerinde dururlar. Geceleyin ise dinlenme yerleri genellikle yiyecek kaynaklarının yanı ve toprağın 1,5-4,5 metre yukarısıdır.

Aralarında insanlardan ve hayvanlardan kalan yiyecek artıkları ve ceset, çöp ve dışkı olan geniş çapta yiyecek tüketirler.

Üreme

Karasinek yumurtaları larvalar için uygun besin sağlayacak herhangi bir sıcak, nemli malzemede kuluçkaya yatar. Dişiler toplamda 5-6 kez yumurtlar ve her yumurtlamada 75-100 arası yumurta meydana gelir.

Karasinek İstilasının Belirtileri

Yetişkin sinekler en yaygın hareketlilik belirtisidir. Larvalar ayrıca pupa evresinde beslenme malzemesinden sürünerek çıkarken görülebilir. Son olarak, pupaların kendileri bazen besin maddelerinin yakınında görülebilir.

Karasinek Hakkındaki Gerçekler

Doğal ortamda bir karasineğin ortalama ömrü bir aydan daha azdır. Karasinekler yumurta, larva ve pupa evrelerini yaklaşık 10 günde tamamlar ve sonra yetişkin sinekler meydana gelir. Pupa evresinden çıktıktan sonra büyümeleri durur.

Karasinekler tat alma organı görevi gören küçük tüylerle kaplıdır. Petek gözleri oldukça karmaşıktır; birbirinden ayrı binlerce lens onlara geniş bir görüş alanı sağlar.

Karasinekler belli başlı hastalık taşıyıcılarıdır. Tifo, tüberküloz, kolera ve dizanteri gibi rahatsızlıklara yol açan 100’ün üzerinde hastalık mikrobunu taşıdıkları bilinmektedir. Karasinekler bu mikropları dışkı, çöp ve diğer çürüyen maddelerle beslendikleri sırada ayakları ve ağızlarıyla toplar.

Karasinek ilaçlama

Karasinekler etrafta uçuştukları zaman gerçek bir bela olabilir. Ama aynı zamanda hastalık da yayabilirler; bu nedenle onlardan kurtulmak önemlidir. Karasinek ile mücadele her zaman göründüğü kadar kolay olmaz. Çoğu kez bir sinek raketinden fazlasına ihtiyaç vardır. Karasinek ile mücadelenin çeşitli adımları mevcut olup, Dorapest size yardımcı olabilir.

İlk aşama tespit edilmedir. Karasineklerin diğer birçok sinekle karıştırılması çok kolaydır. Farklı türlerdeki sinekler benzer görünümde olabilir ama farklı mücadele yöntemleri gerektirir. Dorapest uzmanları önce sineğin türünü tespit edecek buna göre mücadeleyi gerçekleştirilecektir.

Karasineklerin yumurtalarını depoladıkları yerlerin tespit edilmesi çok önemlidir. Üstü örtülmemiş bir çöp kutusu veya bahçe avlusunda bulunan köpek maması çanağı gibi basit bir şey olabilir. Ama karasineklerin üreme yerleri çok ortada olan yerler olmayabilir. Üreme yerinin tamamen temizlenmesi ya da yok edilmesi gerekir. Eğer yok edilmezlerse, sinekler problem olmaya devam edeceklerdir.

Dorapest teknisyenleri inceleme sürecinde bu üreme yerlerinin belirlenmesi konusunda eğitilmiştir. Aynı zamanda yırtık sineklikler veya hasarlı kapı pencere yalıtımı gibi sineklerin evinize girmek için kullanabileceği yapısal sorunlara da işaret ederler.

Sonraki aşama yetişkin sinekleri yok etmektir. Duruma bağlı olarak, sinek yemi, kapan ya da bir sinek ilacının kullanılması gerekebilir. Dorapest bu gereçlerin hepsine sahiptir. Uygulamayı doğru bir biçimde yapacak şekilde eğitilmişlerdir.

 

Lağım Sineği

Latince Adı Psychodidae ailesi

Dış Görünüm

Lağım sinekleri 1,5 – 5 mm büyüklüğünde, açık gri ya da sarımsı kahverengi renginde açık renkli kanatlara sahip sineklerdir. Gövdeleri ve kanatları, kendilerine tüylü bir görüntü veren uzun kıllarla kaplıdır. Lağım sineği, hareketsiz haldeyken kanatlarını kendine has bir şekilde gövdesinin üstünde, adeta bir çatı oluşturarak kapatır.

Davranışı, Beslenmesi ve Alışkanlıkları

Lağım sinekleri, evlerde banyolarda, mutfaklarda ya da bodrum duvarlarında bulunurlar. Geceleri daha aktif olan lağım sinekleri ısırmazlar ve her ne kadar şaşırtıcı olsa da insanlara hastalık bulaştırmazlar. Lağım sinekleri, canlı maddelerden ve kanalizasyondan beslenirler.

Üreme

Yumurtalarını dağınık yığınlar halinde, canlı maddelerin çürümekte olduğu hemen her yerde bırakırlar. Uygun koşullarda lağım sinekleri, bir hafta kadar kısa bir zamanda, ama çoğunlukla iki ya da üç haftada bir nesli yaşayabilirler.

Lağım Sineği İstilasının Belirtileri

Diğer sineklerde olduğu gibi, lağım sineklerinde de yetişkin lağım sineklerinin etrafta görülmesi en belirgin işarettir. Genellikle, banyo duvarlarında ya da üreme yerlerine yakın olan yerlerde dururlar. Larvaları da üreme yerlerinde solucan gibi kıvrılırken görülebilir.

Diğer Bilgiler

Bilinen lağım sineği (Psychodidae), suya dayanıklı ekosistemlerin ayrılmaz bir parçasıdır. Bununla birlikte, eğer sayıları çok artarsa, lağım sinekleri ev sahipleri için sorun yaratabilirler. Lağım sinekleri, besin kaynaklarının bulunduğu canlı maddelerin yüzeyi kapladığı nemli alanlarda çok görülürler. İsimlerinden de anlaşılabileceği gibi, evlerde kanalizasyonlarda ve rögarlarda bulunurlar. Ayrıca, çürümüş tahtaların ve gübre yığınlarının yakınlarında da görülürler.

Lağım sineklerinin yumurtalarından beyaz, neredeyse şeffaf larvalar çıkar. Yüksek ısı değişikliklerinde ve düşük oksijen seviyelerinde yaşayabildikleri bilinmektedir. Bazen, biyolojik olarak ayrışmakta olan canlı madde tabakalarının altında yaşadıkları da görülür. Az sayıda olduklarında, pis su borularını tıkayan maddeleri çözmede etkili oldukları için, lağım sineği larvalarının varlığının faydalı olduğu düşünülür. Lağım sineği larvalarının, yoğun balçık ve birikintileri parçalayacak kadar olağanüstü güçte çeneleri vardır.

Lağım sineği larvaları, pupa evresini geçirdikten sonra altı ayaklı, çift kanatlı ve antenli yetişkin lağım sineği haline gelirler. Yetişkin sinekler yaklaşık iki hafta kadar yaşar, ama yeni büyüyen sinekler hemen onların yerine geçerler. Yetişkin lağım sinekleri bazen küçük oldukları, tüylü, geniş kanatlara ve belirgin antenlere sahip oldukları için güve sineği olarak da adlandırılır.

Lağım Sineğiyle Mücadele

Bu tür sineklerle mücadelenin en etkin yolu, canlı maddelerin borularda biriktiği sineklerin üreme yerlerini temizlemektir. Eğer lağım sinekleri bir evde varsa, çok büyük bir ihtimalle tıkanmış ya da yakında tıkanacak bir boru vardır. Bu boruyu bulun ve içini tıkanıklığa yol açan maddelerden tamamen temizleyin. Dünyadaki bütün boru açıcılarını dökseniz bile, tıkanıklığa neden olan maddeleri fiziki olarak temizlemediğiniz sürece bir faydası olmayacaktır. Maddelerle birlikte larvalar giderildikten sonra, yetişkin lağım sinekleri dışında bütün sorunlar çözülmüş olacaktır. Yaklaşık 20 güne kadar yaşayabilirler, ama yumurtalarını bırakabilecekleri bir yer kalmadığı için, bu sineklerin ölümüyle sorun çözülmüş olacaktır.

Lağım Sineği Larvaları

Genellikle ev sahipleri, lağım sineği larvaları borular içerisinde jelatin gibi bir filmin içerisinde durdukları için, bunları göremezler. Bununla birlikte, borular çıkarıldıkları zaman, larvaları bu filmin içinde görmek mümkün olacaktır.

Lağım sineği larvaları, en büyüdüklerinde 4 ile 10 mm arasında bir boya sahiptirler ve “sırtlarında” ya da arkalarında koyu çizgileri vardır. Larvaların gözleri ve bacakları yoktur. Larvaların bir ucunda, filmden dışarıya doğru uzanan, nefes almak için kullandıkları koyu renkte bir boru vardır.

Larvalar olgunlaştıktan sonra ya pupa evresine geçerler ya da yetişkin olacakları zamana kadar hareketsiz kalırlar. Dışarıdan gözlemlenebilen tek evreleri yetişkin oldukları zamandır. Lağım sinekleri, pislik içinde yaşasalar bile insanlara hastalık bulaştırmazlar.

Lağım Sineği İstilası

Lağım ya da güve sineğinin ismi, aynı güve gibi kanatlarının üzerinde taşıdığı pullardan gelir. Dokunulduğu zaman bu sarımsı gri ya da siyah pullar dökülerek geride kalıntı bırakırlar. Güve sinekleri genelde küçük, en fazla 55 mm uzunluğunda sineklerdir.

Bu sinek türü, boruların içinde oluşan jelatin gibi tabakanın üzerine yumurtalarını bırakır. Larvalar yumurtadan çıkar ve bu silindirik larvalar boruların içindeki mikroplardan beslenirken, jelatin filmin içerisinden dışarıya uzanan hava tüpleriyle nefes alırlar.

Yetişkin lağım sinekleri genellikle sıcak hava koşullarında ortaya çıkarlar. Bu sinekler iyi uçuşa sahip sinekler değillerdir, ve uçarken sarsak ve düzensiz bir rota çizerler. Ev sahipleri çok ender olarak bu sinek türünün istilasına uğrar; büyük bir olasılıkla sadece yetişkin lağım sineklerini görebilirler.

Lağım sineklerinden korumanın en iyi yolu, yetişkin lağım sineklerini kontrol altında tutmak ve düzenli aralıklarla boruları temizlemektir. Böcekle mücadele uzmanı, borularda olan filmsi tabakayı çözen bir enzim kullanarak bu konuda size yardımcı olabilir.

Lağım Sinekleri ve Çamaşır Suyu

Lağım sinekleriyle mücadele oldukça zor olabilir. Yumurtalarını, pis su borularının içinde yer alan jelatinimsi kütlenin üzerinde bırakırlar ve bu kütlede olan bitki ve hayvan artıklarından beslenirler. Ev sahipleri, etraftaki yetişkin lağım sineklerini sanki tek tek ortaya çıkıyor gibi gördükleri için bu durum oldukça sinir bozucu olabilir.

Bazı ev sahipleri, lağım sinekleriyle mücadele etmek için borulara çamaşır suyu dökmeyi denerler. Çamaşır suyu, bazı larvalar için etkili olsa da, borulardan geçişi çok çabuk olur ve kalın tortuların içine işlemez. Ayrıca, çamaşır suyu, bazı eski borularda tahribat yaratabilecek güçte olabildikleri için her zaman kullanışlı olmayabilirler. Bazen ev sahipleri, çamaşır suyuyla birlikte bolca amonyak dökme yöntemini uygularlar. Bu, çamaşır suyuyla amonyağın karışımının klor gazı yaratmasından dolayı ve bu gazın solunmasının ölümcül sonuçlar yaratabilmesi nedeniyle, oldukça tehlikeli bir yöntemdir.

Günümüzde kullanılan en etkin yöntem, borulardaki film tabakasının enzimlerle giderilmesidir. Alanlarında uzman olan böcekle mücadele şirketleri tarafından uygulanacak köpüren enzimler bu tabakayı giderecektir. Enzim uygulaması tehlikeli gazlara yol açmaz ve borulara da zarar vermez.

 

Meyve Sineği

Latince Adı Drosophilidae familyası

Dış Görünümü

Yetişkin olanları 3 ile 4 mm arasında bir uzunluğa sahip olup, koyu renk gözleri ve esmer toraksları olmalarına karşın kırmızı, bazen de koyu renkte olabilmektedirler. Karınlarının üst tarafı siyah alt tarafı da gridir. Meyve sinekleri kahverengi ya da esmer renkte olurlar.

Davranışı, Beslenmesi ve Alışkanlıkları

Nüfusları genellikle yazları artar ve hasat zamanı sayıları oldukça artar. İç mekânlarda neredeyse tüm yıl boyunca aktiflerdir.

Meyve sinekleri olgunlaşmış meyve ve sebzeleri ve mayalanmış ürünleri tercih ederler.

Üreme

Meyve sineklerinin larvaları canlı maddelerin ve hareketsiz suların olduğu yerlerde bulunurlar. Ömürleri çevre koşullarına ve yiyecek bulma imkânlarına bağlı olarak 25 gün ya da biraz daha fazla sürer.

Meyve Sineği İstilasının Belirtileri

Meyve sineklerinin aktif olduğunun en önemli iki işareti, yetişkin sineklerin ve pupaların varlığıdır. Yetişkin sinekler genellikle mutfakta ya da çürümekte olan meyve ve sebzelerin bulunduğu çöp kovalarının yakınlarında uçarlar. Aynı zamanda içki ve içki şişelerinin etrafında da görülürler. Olgunlaşmış larvalar, sürünerek kuluçka yerlerinden çıkıp pupa evresini geçirmek için yakınlarda kuru bir yere giderler. Bazen bu pupalar hamamböceği ya da fare dışkısı sanılsalar da pupaların ucundaki bir çift boynuzdan meyve sineği oldukları anlaşılabilir.

Meyve Sineğine Dair Bulgular

Dünyada birçok çeşit bilinen meyve sineği türü vardır. Diğer sinek türlerinde olduğu gibi meyve sineklerinde de dört aşamalı bir hayat evresi vardır: Yumurta olarak başlar, larva ve pupa evresi aşamalarından geçerek yetişkinliğe ulaşırlar. Hayatlarının ilk evreleri ortalama sadece bir kaç gün sürer ve uygun sıcaklık koşullarında bir hafta kadar kısa bir sürede yetişkin olurlar. Yetişkin meyve sinekleri yaklaşık 30 gün yaşayabilirler.

Bilinen meyve sinekleri (Drosophilamelanogaster) hızlı üreme becerileriyle bilinirler. Hızlı yaşam evreleri, bilim adamlarına birçok nesil üzerinde çalışma yapmalarına olanak sağlar. Meyve sineklerinde mutasyonlar yaygındır ve bazı türlerde kolaylıkla izlenebilirler. Meyve sineklerinin sadece dört çift kromozomu vardır: Üç adet otozomal çift ve cinsiyeti belirleyen diğer çift. Meyve sineğinin kompakt genomu ilk olarak 1998’de sıralanmıştır. 

Meyve Sinekleriyle Mücadele

Yaygın meyve sineklerinden kurtulmak oldukça zordur. Meyve sinekleri genellikle şekerli ve canlı maddelere gelirler. İsimlerinden de anlaşılabileceği gibi genellikle meyve yığınlarının etrafında bulunurlar. Buna rağmen bozulmakta olan ette, çöp kovalarında ve bolca dökülmüş gazoz ya da alkol birikintilerinde de yaşayabilirler. Eve getirilen her çeşit meyve, mümkünse, buzdolabında saklanmalıdır. Düzenli olarak mutfak tezgâhlarının silinmesi ve çöp kovalarının boşaltılması, meyve sineği istilası olasılığını azaltacaktır.

Meyve sineği istilasında atılması gereken ilk adım, bu sineklerin beslenme ve üreme yerlerinin ortadan kaldırılmasıdır. Meyve sinekleri, yumurtalarını genellikle çürümüş meyvelerin ve diğer yumuşak, tatlı, canlı maddelerin üzerinde bırakırlar. Mutfağınızda bir meyve sineği istilası görürseniz, ilk önce fazla olgun ya da hasarlı meyvelerden kurtulmanız gerekir. Daha sonra alacağınız meyve ya da sebzeleri, meyve sineği istilasından kurtuluncaya kadar mutlaka buzdolabında tutun.

Mutfağınızda hiç meyve ya da sebze içeren madde yoksa çöpünüzü ve geri dönüşüm kutularınızı kontrol edin. Meyve sinekleri bazen de kirli boruları yumurtalama yerleri olarak seçerler. Dışarıdaki borular ve olgunlaşmış meyvelerin ağaç diplerine düştüğü alanlar, bahçede yaşayan meyve sinekleri için ideal ortamlar olacaklardır.

Sineklerin yumurtaladıkları yerleri izole ettikten sonra çeşitli mücadele yöntemleri uygulanabilir. Her ne kadar tamamen ortadan kaldırılmaları birçok müdahaleyi gerektirecek olsa da, beslenebilecekleri yiyecek kaynaklarının ortadan kaldırılması var olan nüfusun yok olmasını sağlayacaktır.

Evdeki Meyve Sineklerinden Kurtulmanın Diğer Yöntemleri

Bakteri öğütücülerini meyve sinekleri tarafından istila edilmiş borulara dökülebilirsiniz. Bazen çamaşır suyu da etkili olabilir, ama bunun meyve sineklerini çeken var olan çamur yüzeyinin giderilmesine yetecek kadar boruda kalabilmesi oldukça zordur. Her ne kadar meyve sineği istilasını ortadan kaldırmakta etkili olmasa da meyve sineği tuzakları bazı yetişkin sinekleri yakalayarak geçici bir rahatlama sağlayabilir.

Sivrisinek

Latince Adı Culicidae familyası

Dış Görünüm

Sivrisinekler, sineklerin de ait olduğu Diptera grubuna aittirler. Aynı onlar gibi bir çift kanatları vardır. Genellikle uzun, ince bacakları ve büyük dillerinin bulunduğu kafaları vardır. Sivrisineklerin gövdeleri ve kanatları çoğu zaman küçük pullarla kaplıdır. Yetişkin sivrisineklerin boyu 3 ile 9 mm arasındadır.

Davranışı, Beslenmesi ve Alışkanlıkları

Sivrisineklerin en bilinen özellikleri, yetişkin dişi sivrisineklerin yumurtalarını beslemek için kendilerini kanla beslemeleridir. Daha az bilinen yönleri ise, dişi ve erkek tüm sivrisineklerin çiçeklerdeki nektarlardan beslenmeleridir. Henüz olgunlaşmamış oldukları dönemleri genellikle suda durarak geçirirler. Türüne bağlı olarak larvaları değişik birçok maddeden beslenirler. Birçoğu etraftaki ıvır zıvırdan ve küçük su organizmalarından beslenirler. Bununla birlikte, bazı türleri saldırgandır ve diğer sivrisineklerini yiyerek beslenirler. Yetişkin sivrisineklerin en aktif oldukları zaman, gün batımından gün doğuşuna kadar olan süre olmakla beraber yeterli sayıda bulut gökyüzünü kapladığında ya da karanlık anlarda da ortaya çıkarlar. Susuzluktan kuruyup ölebilecekleri için gün ışığında aktif olmayı tercih etmezler.

Sivrisinek vızıltıları mı duyuyorsunuz?

Herkes, sivrisineklerle muhatap olur. Kanatlarını hızlı çırpmaları sonucu duyulan vızıltı, sivrisineklerin yakında olduğuna işaret eder ve dikkatli olmamız gerektiğini, çünkü bir sivrisinek sokmasının yakın olduğu anlamına gelir. Yılın çoğu zamanında sivrisinekler bizim peşimizdedirler. Eğer dışarıda da evinizdeki rahatlıkla oturmak ve sivrisineklerden kurtulmak adına tek çare olarak evin içinde kapalı kalmak istemiyorsanız, Dorapest’ten yardım almalısınız.

Sivrisinek mi, Sinek mi?

Sivrisinekler diğer sineklerle karıştırılabilirler. Sivrisineklerin uzun bacakları ve dişi sivrisineklerin, yumurtalayabilmek için insanları ve ev hayvanlarını “ısırmak” ve onların kanını emmek amacıyla kullandıkları uzun hortumları ya da “burunları” vardır. Birçok sinek ısırmaz ve uzun bacaklı sinekler bile çoğu zaman sivrisineklerden küçüklerdir. Sivrisinekler, sinir bozucu haşerelerdir ve Batı Nil Virüsü, dang humması ve sıtma gibi hastalıkları bulaştırırlar. Daha çoğunlukla sivrisinekler, insan sağlığından ziyade aile toplantılarını tehdit eden hayvanlardır.

Üreme

Erkek sivrisineklerin dişileri bulabilmek için kullandıkları tüylü antenleri vardır. Çiftleşmeden sonra genellikle dişi sivrisinekler yumurta üretebilmek için bir kan ziyafetine ihtiyaç duyarlar. Yumurtalarını çoğunlukla hareketsiz sulara bıraksalar da insan yapımı kuş banyoları, kovalar ve hatta çamur birikintisi de tercih ettikleri yerler olabilir. Sivrisineğin türüne göre yumurta sayıları değişse de bazı türler bir seferde 100’den fazla yumurta bırakabilirler. Solucanımsı larvalarına sivrisinek larvası denir ve bunlar suyun içinde sürekli kıpır kıpırdırlar. Pupa evresine geçmeye hazır oluncaya kadar beslenmeye devam ederler. Pupa evresindeyken sürekli takla eder gibi harekette bulundukları için İngilizcede bunlara “taklacı” (tumbler) denir. Yetişkin sivrisinekler, bu pupaların suyun yüzeyine çıkarak dış kabuklarının sertleşmesiyle oluşurlar.

Sivrisinek İstilasının Belirtileri

Sivrisineklerin sinir bozucu aktiviteleri aslında dişilerin yaptığı vızıltı ve sokmalarıdır. Sivrisinek sokmasına herkesin reaksiyonu farklıdır, kimisinde hafif bir kızarıklık olurken kimisinde de yoğun bir iltihap ve şişme olur. Hareketsiz suda (bu ev bitkilerinin dibindeki çanak da olabilir) ise henüz olgunlaşmamış sivrisineklerin varlığı görülebilir.     

Diğer Bilgiler

Dişi sivrisineklerin kurbanlarının derisini parçalayarak kanlarını emdikleri ağızları vardır. Bu kanlardan yumurta üretimi için kullanacakları proteini elde ederler. Erkek sivrisineklerin ise kan emebilme becerileri yoktur.

Aslında acı verici olmasa da sivrisinek ısırığı, insanlarda hastalık bulaştırıcı olarak bir tehlike yaratabilir. Sivrisinek, hortumunu derinin içine soktuğunda küçük ve kırmızı bir şişlik yaratır. Bu şişlikler hafiften şiddetliye değişen güçte kaşıntılar yaratabilirler. Bazı insanlar, sürekli ısırılmaktan dolayı sivrisinek tükürüğüne karşı daha az duyarlı hale gelseler de bazılarında alerjik reaksiyonlar görülebilir. Alerji belirtileri deride kabarcık ve iltihaplanmanın yanı sıra astım da olabilir. Sivrisinekler aynı zamanda sarıhumma, dang humması, sıtma, beyin yangısı gibi hastalıkları bulaştırabilirler ve insandan insana taşıyabilirler.

Sivrisinek Isırıkları ve Tedavisi

Vücuda sürülen ve sineklerin yaklaşmamasını sağlayan Sineksavarlar Hastalıkla Mücadele ve Hastalık Önleme Merkezleri (CDC) tarafından önerilmektedir. Sineksavarlar gözle ve ağızla temas etmemeli ve küçük çocuklara uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Sivrisinek tarafından ısırıldıktan sonra soğuk kompres uygulanması şişliği azaltacaktır. Hafif antihistaminler ve kaşıntı önleyici kremler kaşıntıyı azaltacaktır. İbuprofen ve Naproksin gibi antienflamatuarlar da faydalı olabilir. Karbonat ve sudan yapılan bir karışımı ya da bazı kremleri sürmek de yardımcı olacaktır.

Yeni bir ilaç kullanmadan önce lütfen doktorunuza danışın. Eğer sivrisinek ısırması sonucunda daha ciddi semptomlar görülürse hemen bir sağlık uzmanına danışın.

Dorapest’in Sivrisinekler için Çözümüyle Rahat Uyuyacaksınız

Dorapest, evlerdeki sivrisinek nüfusunu azaltmak için efektif uygulamalar yapar. Sivrisinekler uçarak mesafe kat edebildikleri için onları ormanlık alanlar ve bataklık bölgelerde herhangi bir kontrol şansınız olmayacaktır ve hatta bahçenizde bile, bizim yardımımıza rağmen, sivrisineklerden tam olarak kurtulmanız mümkün olmayacaktır. Bununla birlikte evinizin içinde yapacağımız özel uygulamayla kullandığımız Bayer ilaçlarının kalıcılık etkileri devam ettiği sürece hizmetimizle sivrisinek sayısını makul bir düzeye indirebilirsiniz. Daha fazla bilgi almak için Dorapest müşteri temsilcileriyle irtibata geçin.
 

Tatarcık

Latince Adı Order Diptera

Çeşitli Familya ve Türler

Görünümü

Tatarcıklar sıkça küçük ve uzun bacaklı haşerelerdir. Genellikle fazla uçamazlar.

Davranış, Beslenme Şekli ve Alışkanlıkları

Tatarcık sinek grubundaki birçok küçük, kanatlı haşerelerin genel adıdır. Genel inanışın tersine, bu ufacık uçan haşereler “bebek” değil yetişkindirler. Bir çok insanın “tatarık” diye çağırdığı minik uçan haşereler, aslında meyve sineği ya da mantar sivrisineği olabilir. Türlerine bağlı olarak tatarcıklar ısırıcı veya ısırmayan olabilir ve bitkilerle, diğer haşerelerle veya kanla beslenebilir.

Üreme

Bazı türlerde, erkekler hayaletler olarak bilinen geniş çiftleşme kümeleri oluşturur. Bu kümeler en çok geniş alanlarda ve caddelerin üzerinde akşam karanlığında olur. Türlere bağlı olarak, tatarcık yumurtaları toprak veya suya bırakılır. Larvalar hareketsiz olabilir ya da kayalar ve su bitkileri sayesinde hareket edebilir. Yetişkinlerin boyutları değişkenlik gösterir ama 33 mm’den fazla değildir.

Tatarcığın larva ve yetişkinlik evreleri hem yararlı hem de zararlı olarak düşünülür. Bazı türler mükemmel bitki poleni taşıyıcılarıdır ve yaprak biti ve scale (sıcak ve kuru ortamlarda yaşayan bir haşere türü) gibi ekin haşereleriyle beslenir. Buğday kesik sineği gibi başka tür tatarcıkların bizzat kendileri ekin haşeresidir.

Kara tatarcık veya karasinek gibi bazı türlerin dişileri kanla beslenir. Bu tatarcıkların parazit taşıdıkları ve insan ve çiftlik hayvanlarına hastalık bulaştıkları bilinmektedir. Nehir körlüğü ve diğer sağlık sorunlarının yayılması nedeniyle, tatarcık popülasyonu ile mücadele amacıyla çeşitli programlar oluşturulmuştur.

Tatarcık İstilasının Belirtileri

Tatarcıkların ana göstergesi yetişkinlerinin havada uçarken görülmeleridir.

Tatarcık ile Mücadele

Mantar tatarcığı ile en iyi mücadele yöntemi, ıslak toprağı olan herhangi bir bitkiyi belirlemek ve sonraki sulamaya kadar kurumasını sağlamaktır. Bu, topraktaki larva evresindeki tatarcıkları öldürecektir. Yetişkin tatarcıklar vakumlu bir temizleyici yardımıyla, pencere ve bitkilerin etrafından temizlenebilir.

Çoğu tatarcık popülasyonu için yiyecek kaynakları tespit edilmeli ve mümkünse ıslah edilmelidir. Meyveler açık havaya maruz bırakılmamalıdır. Meyvelerin buzdolabında saklanması, onları tatarcıklardan korur ve aynı zamanda uzun süre taze kalmasını sağlar. Bitkileri sadece gerektiği zaman sulamak mantar tatarcığı istilasını önlemeye yardımcı olacaktır.  Eğer evinizden bu haşereleri atma konusunda güçlük yaşıyorsanız Tekniktürk’ü arayın ve  profesyonel destek alın.

Tatarcıklardan Kurtulmanın Diğer Bazı Yolları

En geleneksel yöntem olarak insanlar sinek raketleri kullanıp haşereleri teker teker öldürmektedir. Fakat en etkin yöntemler, en iyi bir biçimde bir haşere ile mücadele uzmanının yardımıyla yürütülebilecek olan haşerelerin pozitif tespitini gerektirir. Yanlış uygulandıklarında insanlara ve evcil hayvanlara zararlı oldukları anlaşıldığı için haşere ilaçlarının dikkatli şekilde kullanılmaları gerekmektedir.

Tatarcıkları elektrikle öldüren elektrikli sinek öldürücü cihazlar dış ortamlardaki popülasyon ile mücadele etmeye yardımcı olabilir fakat aynı zamanda birçok yararlı haşereyi de öldürür. İç mekânlarda, elektrik prizlerine takılan haşere tuzakları mor ötesi ışınlar yayarak çalışmaktadır. Uçan sinekler bu ışığa çekilir ve yaklaştıkları zaman yapışkan yüzey tarafından yakalanır.

Bu yöntemlerin çoğu, bireysel bazda, yetişkinleri hedeflemektedir. Larvalar dâhil tüm tatarcık istilasını uygun bir şekilde yok etmek için en iyi yol, uzman bir ilaçlama firmasına başvurmaktır.

Tatarcık Problemleri

Tatarcığın küçük olması, onu bir haşere olarak olduğundan daha az önemsizmiş gibi gösterebilse de; bunların çok hızlı bir şekilde üreyip yığınlar halinde istila edilmiş alanlarda çoğaldıklarının unutulmaması önemlidir. Tatarcıklar ev sahiplerine ya da apartman sakinlerine böyle büyük problemler açmaktadırlar.

Ev Bitkilerinde Bulunan Mantar Tatarcıkları

Mantar tatarcıkları yumurtalarını gereğinden fazla sulanmış bitkilerin ıslak toprağı üzerine yaparlar. Yumurtalardan çıkan olgunlaşmamış tatarcıklar topraktaki organik maddeleri çürümesiyle beslenir. Bu tatarcıklar aşırı sulanan ev bitkilerinin toprağında yetişen mantarları çok sever. Bu tatarcıklarca istilaya uğramış alanlardaki kökler genellikle etkilenmektedir. Tatarcıklar köklerle ve aynı zamanda kökteki emici tüylerle beslenir. Onlar en çok küçük bitkiler için zararlıdır fakat eğer bitki zaten sağlıksızsa ya da tatarcık popülasyonu oldukça büyükse, aynı zamanda büyük bitkileri de yok edebilir. Tatarcık istilasının verdiği zarar hem süs hem de yenebilir bitkilere zarar verebildiği için, çiftçiler tatarcık popülasyonunu önlemek ve yok etmek için her şeyi denerler.

Meyve sinekleri, yumurtalarını geçkin (aşırı olgun) ya da fermente olan meyvelere yapar. Organik olan maddenin çürüme nedeniyle kokması ve sulanması bunları çektiği için meyvelerin yanında uçmaya eğilimlidirler. Meyve sineklerinin dişileri yumurtalarını fermente olan meyvelerde yapar. Larvalar yumurtadan çıkınca da meyveyi yerler.

Güve

Latince Adı: Order Lepidoptera

Görünümü

Güveler tipik olarak üzeri pullarla kaplı iki çift kanata sahiptir. Helezon şeklinde dilleri ve petek şeklinde iri gözleri vardır. Güvelerin görünümleri ve boyutları, türlerine bağlı olarak çarpıcı bir şekilde değişkenlik göstermektedir. Bazıları çok büyükken, diğerleri çok miniktir. Bazı güve türleri parlak metalik renklerdeyken, diğerleri kahverengi veya gri tonlarda ve mattır. İç ortamlarda bulunan güvelerin çoğu 2 cm’den daha kısa kanat açıklığına sahiptir ve çoğunlukla gri veya kahverengi ile kırmızımsı kahverengi arası tonlardadır.

Davranış, Beslenme Şekli ve Alışkanlıkları

Güvelerin davranış, beslenme şekli ve alışkanlıkları, en az görünümleri kadar farklıdır. Hoş görünümlü polen taşıyıcı olanlardan sinsi kan emicilere kadar değişen çeşitlilik gösterirler. Bazı güveler belli başlı zirai haşerelerken, çoğunluğu ise insanlara doğrudan önemli bir etkileri olmadan yaşam döngülerini tamamlar. Çoğu kez aralarında kuşlar, memeliler, sürüngenler, amfibiyenler (hem denizde hem de karada yaşayanlar), haşereler, örümceğimsi eklembacaklılar ve hatta bazı bitkiler de olan birçok hayvan için besin kaynağıdırlar. İç ortamlarda, ev sahipleri güvelerle büyük olasılıkla ya kiler ve mutfaklarda saklanan malzemelerle, ya da kumaşlarla beslenirken karşılaşırlar.

En çok yün kıyafetleri mahvetme yetenekleriyle bilinmelerine rağmen elbise güveleri aynı zamanda aralarında ipek, saç, keçe, kürk ve tüy olan birçok farklı doğal malzemeye de düşkündür. Bu güveler genellikle 2,5 ile 5 cm uzunluğunda ve ten rengindedir.

Işıktan uzak dururlar ve çoğunlukla bodrum ve çatı katları ve dolap içleri gibi karanlık yerlerde bulunurlar. Bu yerlerde, güvelere kumaş katlarının içinde, veya köşelerde saklanır vaziyette rastlanabilir. Güveler, popülasyonları fark edilmeden çok önce bir evi istila edebilmektedirler. Dolayısıyla, elbise ve eşyalar ciddi  şekilde zarar görebilmektedir.

Zarar gören elbiselerin sorumlusu, yetişkin olmayan elbise güveleridir. Bunlar hayvansal-bazlı kumaşları tercih ederler. Güveler, süveter, palto, battaniye, halı, dekoratif malzeme, atkı, yastık, ve oyuncak tüketebilir. Sentetik elyaflarla beslenmeyi tercih etmezler ama karışık malzemeli ve lekelenmiş kumaşları tüketirler.

Bazıları zararsız ve bir kısmı içerdikleri ipek ve besin değerleri nedeniyle yararlı olarak bilinse de, güve ve tırtılların çoğu istenmeyen haşereler olarak görülür. Aralarında lo güvesi, semerli tırtıl güvesi (saddle back caterpillar moth), filanel kumaşı güvesi (flannel moth) de olan birkaçı, larvalarının batabilmesinden dolayı daha tedirgin edicidir. Özellikle tarım toplumlarında, güve ve tırtıl popülasyonları ciddi zararlara yol açarlar. Ağaç zararlılarının (Gypsy moth caterpillars), Türkiye’nin kuzeyindeki ormanlık alanlara zarar verdiği bilinmektedir. Lahana ve hardal ekinlerine sık sık lahana yaprak güvesi (diamond back moth) tarafından zarar verilirken, meyve çiftlikleri meyve iç kurdundan (codling moth) sıkıntı çekmektedir. Bazı güve larvalarının pamuk, domates ve mısır tükettikleri bilinmektedir. Bu güve larvalarıyla genel olarak pamuk elması kurtları (cotton boll worms), domates kurtları (tomato fruit worms) ve mısır başağı kurtları (cornear worms) kastedilmektedir. Bazı güve türlerinin ayrıca yün ve ipek gibi doğal elyaflardan yapılmış kumaşları yedikleri bilinmektedir.

Güve İstilasının Belirtileri

Güveye dair işaretler büyük ölçüde türlerine bağlıdır. İç mekânlarda güveler, yetişkinlerinin odada uçuşmaları veya bir yüzey üzerinde dinlenmeleri esnasında fark edilirler. Kumaşla beslenen güveler, kumaştaki zarar anlaşıldığı zaman fark edilir. Bazıları, hareketliliklerinin belirtisi olarak ayrıca dokuma, koza ve hatta dışkılarını bırakır. Depolanmış gıda güveleri (Stored product moths), arkalarında zarar görmüş gıda maddeleri, dokuma ve dışkı da bırakır. Bazı güveler pupa evrelerinde (larva ile yetişkinlik arasındaki besin almadan geçen dönüşüm evresi) besin kaynaklarını bırakırlar. Pupalar dolapların, çekmecelerin ve duvarların köşelerinde görülebilmektedir.

İç mekânları istila eden güveler için en etkin çözüm, güveyi ve üreme maddelerini tespit etmektir. Tespit sonrası üreme malzemelerinin söz konusu türe göre ele alınması gerekmektedir. Profesyonel yardım için Dorapest’e danışabilir, uzmanlarımızdan bilgi alabilirsiniz.

 

Arı

Latince Adı Order Hymenoptera

Dış Görünüm

Dünya genelinde yaygın olan arılar kanatlı böceklerden olup Apoidea familyasının Hymenoptera alt takımına aittir. 20.000 kadar kaydedilmiş arı cinsi vardır. En büyük arı cinsi olan Megachilepluto, 3,9 cm kadar bir uzunluğa sahip olabilirken Perditaminima, arıların en küçük türü, 2 mm’den kısadır. Arılar, kahverengi ya da siyah renkte olup, üzerlerinde kırmızı, sarı ya da parlak mavi şeritler vardır.

Arıların Davranışı, Beslenmesi ve Alışkanlıkları

Bazı arılar yalnız yaşamayı tercih ederken, bal arıları ve yaban arıları gibi cinsler ise son derecede sosyaldir. Arı kolonileri üç kasttan oluşur: kraliçe arı, kısır dişi işçi arılar ve erkek dron arılar. Kraliçe arı hayatı boyunca çiftleşir ve yumurtlar. Bal arısı kraliçe arısı, genelde iki ya da üç yıl kadar yaşasa da bazıları beş yıla kadar yaşayabilir. Erkek dronlar sadece kraliçeyle çiftleşmek için yaşarlar ve görevlerini yerine getirdikten kısa bir süre sonra ölürler. Dişi işçi arılar, kovanda yaşamın devamı için birçok görevi yerine getirirler. Sürekli çalışıyor olmalarından dolayı ömürleri sadece altı haftadır.

Üreme

Bütün arılar, polen toplayabilmeleri için gerekli tüylü bir yapıya sahiptirler. Çiçekler ve yetişmiş bitkiler genellikle arıları çeker ve polen yayılması açısından arılar kadar önemli böcekler yoktur. Birçok dişi işçi arının arka ayaklarında, sıra halinde oyuk bir sepet oluşturan kanat kılları bulunur. Arı çiçeğe konduğunda bu kanat kılları, polen taneciklerini süpürerek bu sepete doldurur. Çapraz tozlaşma, yerinden toplanmış polen taneciklerinin arılar tarafından diğer çiçeklerin üretken pistillerine bırakılmasıyla oluşur. Sadece dişi işçi arılar polen aktarımı yapabiliyor olsa da bütün arılar, dile benzer bir organ kullanarak çiçeklerden nektar (bal özü) içerler. Bu nektar arıların başlıca enerji kaynağıdır. Polen, hem larva hem de yetişkin arı için, protein ya da yaşam için gereken diğer besinleri içeren esas besin kaynağıdır. Arılar türüne bağlı olarak, topladıkları nektarı kovanda ya da arı kolonisinde bala çeviren bir organa sahiptirler.

Diğer Bilgiler

Bal arıları, diğer pek çok arı cinsi gibi, önemli miktarda bal üretirler. Polen yayıcı olan bal arıları, çevre ve yiyecek kaynakları için hayatı öneme sahiptir. Ne yazık ki, eğer insanların ya da binaların yakınına yuva yapmaları halinde sağlık yönünden ve yapısal açıdan tehlike yaratabilirler. Arılar ve diğer polen taşıyıcıları birçok şehirde koruma altındadır. Bu yüzden konutlarda ya da konutlara yakın yerlerde arı istilası olduğunda tüketicilerin, yöredeki arı yetiştiricisiyle irtibata geçip kovanı başka bir bölgeye taşıtmaları gerekir. Arıcı, durumun değerlendirmesini yapabilir ve kovanı başka bir yere taşımanın uygun olup olmayacağına karar verebilir. Bu işlem, özellikle kovan büyükse, zorlu bir işleme dönüşebilir. Bal arısı kovanlarının yerinin değiştirilmesi konusunda daha fazla bilgi için bölgenizdeki arı yetiştiricisi ya da arıcılık gruplarıyla irtibata geçin.

 

Eşek Arısı

Latince Adı Order Hymenoptera

Eşek Arısı Dış Görünümü

Cinsine göre dış görünümünde büyük farklılıklar görülür. Birçoğunun bir çift kanadı ve kıstırılmış gibi duran karnı vardır. Siyahtan metalik yeşile ve maviye kadar değişen birçok renkte olurlar ve neredeyse mikroskopik boyutlardan bir kaç santimetreye kadar farklılık gösteren boyları vardır.

Eşek Arısı Davranışı, Beslenmesi ve Tabiatı

Eşek arıları yalnız ve sosyal olmak üzere iki kategoriye ayrılırlar. İsimlerinden de anlaşılacağı gibi, sosyal eşek arıları, bazen sayıları binleri bulan koloniler halinde yaşarlar. Bu kolonilerde dişi arılar, kovanda yapılması gereken bütün işleri yaparlar. Yalnız eşek arıları ise tek başlarına yaşarlar ve dolayısıyla kolonileri yoktur. Yumurtalarını bırakırlar ama yumurtaların çatlaması için beklemezler.

Bazı eşek arıları yırtıcı sayılsa da bazıları parazitiktir. Yırtıcı eşek arıları başka böcekleri öldürür ve yerler ya da bunları larvalarını beslemek için kullanırlar. Parazitik eşek arıları genellikle yumurtalarını asalaklar ve örümcekler gibi canlı hayvanların üzerine bırakırlar. Larvaları, halen yaşamakta olan konakçılarından beslenirler. Eşek arıları, diğer haşerelerle mücadele için, özellikle tarım alanlarında biyolojik kontrol etmeni olarak kullanılırlar. Birçok eşek arısı, çiçeklerin nektarlarından beslenirler ve polen taşıyıcı görevini görürler.

Bazı eşek arıları saldırgandırlar ve tehlikede olduklarını düşündüklerinde sokarlar. Bal arılarından farklı olarak, eşek arıları birden fazla kere sokabilir.

Üreme

Yazın sonlarına doğru, bazı eşek arılarının kraliçe arıları, döllenmemiş yumurtalar üretirler. Erkek arılar da bir sonraki yıl kraliçe olacak olan eşek arılarını döllerler. Bu döllenmiş dişi arılar, kış boyunca korunaklı bir yerde kalırlar. Genellikle koloninin geri kalanı kış geldiğinde ölür. Bir sonraki ilkbahar, kraliçe arı yumurtlamaya başlar. Döllenmiş olan yumurtalar, kovanı inşa edecek ve kraliçenin yaptığı larvaları besleyecek, işçi arılar olurlar.

Eşek Arısı İstilasının Belirtileri Belirtiler arının türüne göre değişse de genellikle etrafta işçi arıların ve kovanın görülmesi en belirgin işarettir.

Diğer Bilgiler Eşek arıları, insanlar için yararlı böceklerdir. Birçok cinsi, insanlar tarafından, özellikle tarımda, haşerelerle mücadelede parazit olarak kullanılırlar. Diğerleri saldırgandır ve böcek nüfusunun kontrol altında tutulmasını sağlarlar. Bazıları ise bitkilerin döllenmesine yardımcı olur ve polen taşıyıcı görevini görürler.

 

Yaban Arısı

Latince Adı Vespula spp. ve Dolichovespula spp.

Dış Görünümü

Yaban arıları (gövdesi sarı ve siyah renkli bir tür yaban arısı), Dolichovespula ve Vespula familyasına ait arılardır. Boyları 10 ile 16 mm arasındadır. Çoğu yaban arısı siyah ve sarı renklerde olsalar da bazıları beyaz ya da siyah renkli olabilirler. Arılardan farklı olarak yaban arılarının belleri ince ve belirgindir. Uzun kanatlarını hareketsiz haldeyken yanlamasına katlarlar ve kanatları gövdeleri kadar uzundur.

Yaban arıları, siyahlı sarılı bölümlerden oluşan gövdeleriyle kendilerini belli eden küçük eşek arılarıdır. Çoğu zaman diğer arılarla karıştırılırlar ama onlar kadar tüylü, yuvarlak karınlı değillerdir ve arılarda bulunan arıların polen taşımak için kullandıkları uzun arka ayakları yoktur. Bu sosyal eşek arıları koloniler halinde yaşarlar ve kimi zaman sayıları binlerce olabilir.

Davranışı, Beslenmesi ve Tabiatı

Yaban arıları polen taşıyıcıdırlar ve böcekleri, sinekleri ve diğer zararlı haşereleri yedikleri için faydalı oldukları da söylenebilir. Bununla birlikte et, balık ve şekerli maddeleri tüketen leşçil hayvanlar oldukları için çöp kutularının yanında ve piknik alanlarında rahatsız edici hayvanlar olarak görülürler.

Birçok yaban arısı yuvalarını yerde yaparlar. Kolonileri, sundurmaların ya da basamakların altında, kaldırım çatlaklarında, demiryolu raylarında ya da ağaçların diplerinde bulunabilirler. Bazen kraliçe arı, bir binanın boş olan duvarını yuva olarak kullanabilir. Bazı yaban arıları, çalılıklarda ya da alçak ağaç dallarında ya da binaların ve başka insan yapımı yapıların kenarlarında havada yuvalarını yapabilirler.

Üreme

Kraliçe yaban arısı, ilk grup yumurtalarını kağıt bir yuvaya bırakarak yeni yuvayı kurmaya başlar. Yumurtaları bıraktıktan sonra kraliçe arı, bunları pupa evresine geçmeye ve büyüyerek yaban arısı olmaya hazır oluncaya kadar besler. Yetişkin arılar bir mevsim yaşarlar ve tırtıllardan kurtçuklardan ve diğer böceklerden beslenirler. Ayrıca çiçeklerin nektarlarını ve meyve ya da ağaç özü gibi tatlı maddeleri severler. Yaban arıları çöpleri, diğer insan yemeklerini ve tatlıları severler.

Bir yaban arısı kolonisi sonbahara gelindiğinde 1.000 ya da daha fazla arıya sahip olabilir. Bütün çalışan arılar, kısır dişi işçi arılardır. Yazın sonlarına doğru erkek arılar ortaya çıkmaya başlar. Yetişkin olduklarında, bir sonraki yıl kraliçe arılar olacak dişi arılarla çiftleşirler. Döllenmiş olan dişi arılar kış boyunca uyurlar. İşçi arılar ve erkek arılarsa, havalar soğuduğunda ölürler.

Yaban Arısı İstilasının Belirtileri

İşçi arılar etrafta görülmeye başlandığında yaban arılarının varlığı tespit edilmiş olur. Yuvalar, özellikle havadaki yuvalar da bir işarettir.

Diğer Bilgiler

Yaban Arısı Sokması Kolonilerinin saldırgan savunucuları olsalar bile yaban arıları normalde çabuk sokmazlar. Yaban arısının iğnesi acı vericidir ve yaban arısı birçok kez sokabilir. Bal arılarına kıyasla daha küçük sakal benzeri dokunaçların olduğu mızrak gibi iğnelere sahip oldukları için birçok kez sokabilirler. Yaban arısı sokması bazı bireylerde ciddi alerjik reaksiyonlara yol açabilir.