Kemirgenler dışarıdan topladıkları mikrop, mikroorganizma ve bakterileri insanların yaşam alanlarına salya ve dışkılarıyla taşırlar, çoğu insan kemirgenleri itici görürken küçük bir azınlık ise sevimli bulabiliyor, oldukça şaşırtıcı bir durum.
Kemirgenler oldukça iyi koku alırlar ve gıdaların yerini hemen tespit edebilirler, ayrıca dişleri çok keskindir ve bulunduğunuz ortamdaki eşyaları kemirerek zarar verebilirler bu yüzden kemirgen ilaçlama işlemi profesyonel ekibimizce titizlikle yapılmaktadır. Mücadelenin planı iyi çıkarılmalı ve sonuç odaklı hareket edilmelidir. Fareleri ortamdan uzaklaştırdıktan sonra tekrar gelmemeleri için çalışmalar yapılmalıdır.
Pest Kontrol işlemi genellikle kemirgen istasyonlarıyla yapılmaktadır. Çünkü kemirgen istasyonları ile kemirgenler öldükten sonra etrafa yayılabilecek bakteri ve mikropların önüne geçmiş olurlar. T.C. Sağlık Bakanlığı onaylı kemirgen istasyonları ile kemirgen ilaçlama işlemi en sağlıklı şekilde gerçekleştirilmektedir. Dora Pest İlaçlama Servisi olarak tercih edeceğiniz kesin çözüm sunan ve fareleri yaşam alanlarınızdan uzaklaştıracak yöntemlerimizden faydalanmak için bizimle iletişime geçebilirsiniz.
Haşere ve kemirgen ilaçlama işlemleri için aşağıdaki linke tıklayarak detaylı bilgiye ulaşabilirsiniz.
İletişim | Dora İlaçlama (dorailaclama.com)
Latince Adı Rattus rattus
Dış Görünümü
Siyah ya da kahverengi renkte, uzun kuyruklu, boyları 40 cm’ye kadar ulaşabilen büyük kulakları ve büyük gözleri olan hayvanlardır. Vücutları, Lağım faresinden daha küçük ve incedir. Kürkleri yumuşaktır.
Davranışı, Beslenmesi ve Alışkanlıkları
Binaların içlerine ya da altlarına ve çöp ya da tahta yığınlarının içlerine yuva yaparlar. Çok iyi tırmanıcıdırlar ve binaların üst kısımlarında da görülürler.
Hem et hem de ot yerler ama genellikle tahılları, meyveleri, yemişleri ve sebzeleri tercih ederler.
Üreme
Doğduktan sonra iki ile beş ay içerisinde cinsel olgunluğa ulaşırlar ve her sene, her batında altı ile sekiz yavru doğurup, bir senede dört ile altı defa arasında doğururlar. Ömürleri bir sene kadardır. Çatı fareleri olağanüstü üreyici hayvanlardır. Dişi fareler yıl boyunca yavrularlar. Bir yıl içerisinde bir dişi fare, 40 tane kadar yavru fare doğurabilir.
Çatı Faresi İstilasının Belirtileri
Canlı ya da ölü farelerin etrafta görülmesi kemirgen aktivitesi olduğuna işaret eder. Eğer çatı fareleri ortaya çıkmışlarsa, bu genellikle saklanma yerlerinin başka kemirgenler tarafından işgal edildiği ya da inşaat gibi nedenlerden ötürü yerlerinden oldukları anlamına gelir. Etrafta dışkılarının görülmesi de çatı farelerinin faal olduğuna dair önemli bir işarettir. Çatı faresinin dışkısı 12 ile13 mm arasında ve sivri uçludur. Lağım faresinin dışkısı ise 18 ile 20 mm arasında ve kapsül şeklindedir. Bir çatı faresi istilası olduğuna dair belirtiler ise yüzeylerde görülen yağ izleri ve yuvalarıdır. Bu yağ izleri, kemirgenler kenarda yürüdükçe, kürklerinde bulunan yağların etrafa bulaşmasıyla oluşurlar. Kapalı mekânlardaki yuvalarını ise çatı katları gibi yalıtımlı yerlerde yaparlar.
Diğer Bilgiler
Çatı fareleri, uzun yıllar boyunca Orta Çağ’da büyük insan kayıplarına sebep olan Kara Veba’nın sorumlusu pirelerin taşıyıcıları olarak adlandırıldılar. Artık bu veba, insanlık için bu derecede bir tehlike oluşturmasa bile, çatı fareleri hala potansiyel hastalık taşıyıcısıdırlar.
Bir çatı faresi istilasıyla mücadele edebilmenin ilk adımı hangi kemirgenin istila ettiğini bulmaktır. Çatı farelerinin, kafalarından ve gövdelerinden daha uzun olan tüysüz ve pullu kuyrukları vardır. Bu fare türü gececidir ve çok iyi bir tırmanıcıdır.
Evinizin bir fare kolonisine yuva haline gelmemesi için bütün pencerelerin ve havalandırma deliklerinin siperlendiğinden emin olun. Çatı fareleri aynı zamanda duvarlardaki boşluklardan, saçaklardan ve ağaçların dalları üzerinden çatılardan girebilirler. Farelerin girişini engellemek için ağaçları düzenli şekilde budayın.
Latince Adı Mus musculus
Görünümü
Fındık fareleri açık kahverengi veya gri ile siyah arası renkte kısa tüylerle kaplı olup, göbek kısımları daha açık renktedir. Kulaklarında ve kuyruğunda da vücudundakinden daha az olmak kaydıyla, tüy bulunmaktadır. Yetişkin fareler 12-30 gram arası ağırlıkta olup, burundan kuyruk ucuna kadar 20 cm’e kadar büyüklüğe ulaşabilirler. Dışkıları çubuk şeklinde ve her iki tarafı sivri uçludur.
Davranış, Beslenme Şekli ve Alışkanlıkları
Normalde, fındık fareleri yuvalarını çiftlik alanlarında, otlu ve ağaçlık alanlarda karanlık ve doğal şartlara karşı korunaklı ve hazır besin kaynaklarına yakın mesafede olan yerlerde yaparlar.
Çok meraklı bir tabiata sahip olan fındık faresi gününü mıntıkasında dolaşarak geçirip yeni veya anormal şeyleri araştırır. Fındık faresi, beslenmesinde, eğer varsa, tohum ve fındığı tercih eder ama, aslında bu fırsatçı hayvan bulduğu her şeyi yemektedir. Fare ilaçlama da kullanılan yemler çok çekici olmasına rağmen fındık faresi zaman zaman yem çekingenliği gösterir.
Dışarıdaki sıcaklık düşmeye başladığı zaman, kış uykusuna yatmadıkları için, fındık fareleri yaşamak için daha sıcak yerler aramaya başlar. Çoğu kez, etrafa yayılan yiyecek kokusu ve sıcaklığın etkisiyle, fındık fareleri binalara girebilmek için, kablo hatları, boru ağızları ve kapı altı boşlukları gibi her türlü girişten faydalanırlar.
Üreme
Fındık faresi çok hızlı üremesiyle bilinmektedir. Dişi bir fındık faresi, her bir doğumda ortalama altı yavru olmak üzere her yıl sekize kadar doğum yapabilmektedir. 21 günlük hamilelik sonrası, bu fındık faresi yavruları tüysüz, gözleri kapalı ve tümüyle annelerine bağımlı olarak doğarlar. Yaklaşık 21 günde ergin fareler sütten kesilip çevrelerini keşfetmek için yuvalarından uzakta kısa gezintiler yapmaya başlayabilir. Farelerin çoğu yaklaşık 35 günlükken cinsel olgunluğa ulaşır ve altı haftalık olduklarında çiftleşmeye başlar.
Fındık Faresi İstilasının Belirtileri
Gözle Görülmeler
Genellikle akşamları hareket halinde olsalar da, fındık farelerini gündüz vakti de evinizde dolaşırken görmeniz mümkündür. Bu hayvanlar sıklıkla duvarların etrafında koştururken ya da normalde sakin olan saklanma yerlerinden kaçarken görülürler.
Dışkılar
Nerede fare varsa orada dışkı vardır. Bu küçük topaklara hayvanların ziyaret ettiği veya dolaştığı her yerde rastlanılması olağandır. Yaklaşık 3 ila 6 mm uzunluğunda olan bu dışkılar uçları sivri çubuk şeklinde olabilir.
İnsanlar fındık farelerinin dışkılarını, Amerikan hamam böceklerinkiyle karıştırabilmektedir. Genel olarak boyutları ve görünümleri benzer olsa da farenin dışkısında farenin kendisini kaşıması nedeniyle tüy olabilir. Bunun yanı sıra böcek dışkısının uçları sivri olmayıp genellikle kenarlardan aşağı doğru dökülen kabartılar bulunur.
Ayak izleri
Fareler çevrelerini kolaçan ettikçe, arkalarından sık sık yüzeyler üzerinde ayak izleri ya da başka izler bırakırlar. Dört parmaklı ön ayakları ve beş parmaklı arka ayak izlerinin meydana getirdiği farklı iz şekli oradan bir farenin geçtiğine dair çok açık bir işarettir.
Kemirme/Çiğneme
Fındık fareleri çok farklı çeşitte maddeleri çiğneyebilmeleriyle bilinirler. Çoğu kez, talaş ve yeni çer çöp birikintileri ilk hasar göstergesidir. Diş ve ısırık işaretleri ayrıca, sık sık gidilen yerlerin kenarlarında, cisimlerin köşelerinde veya bir bölgenin içine doğru oluşturulmuş oyuklarla fark edilebilir.
Oyuklar/Tüneller
Fındık fareleri, izolasyon ve diğer yumuşak malzemeler gibi karanlık ve korunaklı bir ortam sağlayan malzemeler içinde yuva yapmaya meyillidir. Bu yuvalar genelde toz ve örümcek ağı barındırmayan ama belki dışkı pisliklerinin olabildiği oyuklar ve tünellerle karakterize edilir.
Sesler
Akşam saatleri boyunca, özellikle etraf karanlığa ve sessizliğe büründüğünde, bu küçük hayvanların duvarları kemirip, eşeleyerek, tavanların etrafında koşuşturarak ve muhtemelen cıyaklayarak çıkardıkları sesler sıklıkla duyulabilir.
Koku
Fındık faresinin idrarı diğer kemirgenlerle iletişiminde önemli bir rol oynar. Çoğu kez, kemirgenler dişileri kendine çekmek veya diğer erkekleri uzaklaştırmak için bir bölgeyi işaretlerler. Geniş bir kemirgen popülasyonunun bulunduğu veya uzun bir süre bulunmuş olduğu bir alanda farklı bir koku fark edilebilir.
Fındık Faresi ile Mücadeleye Yönelik İpuçları
Farelerin evlere girmesini önlemek için, bir kalem kapağından daha büyük tüm çatlaklar, yarıklar, delikler ve açıklıkların çimento veya karışım bileşikleriyle kapatılması gerekir. Farelerin kemirebilmeleri nedeniyle bu deliklerin ağaç malzemelerle kapatılması tavsiye edilmemektedir.
Temizliğin de haşere yayılması üzerinde bir etkisi vardır. Kullanım sonrası tabakların hemen yıkandığından emin olun. Yiyecekler sızdırmaz kapaklı cam ya da metal kutularda saklanmalıdır. Fareler sularının çoğunu çöplükteki yiyeceklerden elde ederler ve masaüstü ve yerlerde kırıntı ve parça bırakılmamalıdır.
Bir ev zaten istila edildiyse önleyici yöntemlerin etkisiz olduğu görülmüştür. En etkili fare ile mücadele yöntemleri, eğitimli uzmanlarca yürütülmüş olanlardır.
Fındık Faresi Hakkında Daha Fazla Bilgi
Fındık faresi insanların yaşam alanlarında yaşamaya meyilli olmasıyla bilinen küçük bir memelidir. İnsanların yanında sıradan fındık faresi dünyadaki en yaygın memeli türlerinden biridir. Asya’ya özgü olan bu kemirgenler dünyanın her yanına yayılmıştır. Çoğunlukla insanlara ait yaşam alanlarında veya yakınlarında yaşadıkları görülmektedir. Aynı zamanda laboratuvar deneği olarak da kullanılabilmektedirler ve bilimsel araştırmalara büyük katkı sağlamaktadırlar.
Fındık faresi yürür, koşar ve dört ayağı üzerinde durur. Aynı zamanda arka ayakları üzerinde de durabilir ve kuyruğundan destek alması hareket halindeyken ayrıca dengeyi sağlar. Fındık fareleri keskin bir duyma hissine sahiptir ve diğer farelerle ciyaklamaya benzer tiz bir sesle iletişim kurar. Bu ciyaklamaların bazısı insanlar için duyulabilir olsa da diğerleri ses ötesi aralığındadır. Sıradan fındık faresi 12-22 gram arası olup 20 cm’e kadar büyüyebilir. Siyah ile açık kahve veya gri renkte, kısa tüylü ve gövdesi daha açık renklidir.
Latince Adı: Rattus norvegicus
Görünümü
Lağım fareleri, ağırlıkları 500 gramdan fazla olabilen büyük kemirgenlerdir. 40 cm uzunluğa varabilirler ve sadece kuyruklarının uzunluğu 21 cm gelebilir. Lağım faresinin vücudu, kahverengi veya gri renkte olan kabarık bir kürk ile kaplıdır. Kulakları ve kuyruğu pul puldur ve kuyruğu, kafa ve vücudundan daha kısadır. Dışkısı kapsül şeklindedir.
Davranış, Beslenme Şekli ve Alışkanlıkları
Lağım fareleri genellikle yeraltı oyuklarında yuvalanırlar ve yiyecek aramak için buralardan evlere girerler. Gündüzleri saklandıkları yerlerde kalma eğilimindedirler.
Lağım fareleri hem etçil hem otçuldur ve çeşitli yiyecek kaynaklarıyla beslenirler. Eğer seçme şansları olursa, et, meyve, tahıl ve fındık tüketeceklerdir. Ayrıca ölü hayvanlar da bu fareler için bir besin kaynağıdır ve küçük balık ve kemirgenleri yakalayabilirler. Su içmek isterler ve yaşam yerlerini mümkün olduğunca su kaynaklarına yakın yerlere yaparlar. Lağım fareleri, baskın ve itaatkar üyelerden meydana gelen topluluklar halinde yaşasalar da, karıncalar gibi gerçek anlamda sosyal değillerdir.
Üreme
Lağım fareleri 2-5 ayda cinsel olgunluğa ulaşır ve yılın her ayı çiftleşebilirler. Bir doğumda meydana gelen yavru sayısı 4-22 arasında olabilir. Dişiler yılda 3-12 arası doğum yapabilirler. Yetişkinler genellikle doğal ortamda bir yıla kadar hayatta kalırlar.
Lağım Faresi İstilasının Belirtileri
Lağım fareleri, saklandıkları yerden yer darlığı veya karmaşadan dolayı çıkarılmadıkça, ortalıkta görülmezler. Gündüzleri görülmeleri potansiyel büyük bir istilayı işaret eder. Binaların etrafındaki açık alanlardaki oyuklar, lağım faresinin yuvalanmasının bir belirtisi olabilir. Lağım faresine dair diğer işaretler, yiyecek ve kablo gibi cisimler üzerinde bıraktıkları ısırık izleridir. Aynı zamanda kenar boyunca koşan farelerin yaptığı sürtünme izleri ve yağ lekeleri de hareketliliği gösterebilir. Genel olarak, leke ne kadar koyuysa hareketlilik o kadar büyük demektir. Belki de en bilinen işaretlerden birisi, dışkılarıdır. Lağım farelerinin dışkıları çok katı ve 18-20 cm uzunluğundadır. Bu dışkılar kemirgenlerin sık olarak geçtikleri yollar boyunca dağılmış halde olabilir.
Daha Fazla Bilgi
Lağım fareleri tüm dünyada oldukça yaygındır. Günümüzde, lağım fareleri insanlara ait değişik yaşam ortamlarında barınabilmektedirler. Lağım farelerinin başlangıçta sadece ılıman orman bölgelerinde yaşadıkları düşünülse de, ortama uymada son derece başarılıdırlar ve artık yoğun nüfusa sahip şehirlerde de rahatça yaşamaktadırlar. Dışarılarda, binaların altındaki toprağın içindeki oyuklarda, toprak dolgularda ve ağaç köklerinin yanında görülebilirler. İç ortamlarda ise, bodrum veya zemin katlarda, alçak tesisat kanalı ve döşeme altı boşluklarında, çatı katlarında ve kanalizasyonlarda yaşarlar. Farklı hastalıkların taşıyıcıları olabilirler.